De moderne dierentuin
We krijgen en stellen onszelf vaak de vraag of we over 50 jaar nog naar dierentuinen kunnen en mogen gaan. Blijft het wel verantwoord om dieren in gevangenschap te houden? Met de visie en missie van Din Dim geven we een duidelijk antwoord op deze vraag.
De dierentuin van 30 jaar geleden is niet te vergelijken met de dierentuin van nu en de dierentuin over 30 jaar zal niet te vergelijken zijn met de dierentuin van nu. Het houden van dieren in dierentuinen en bij liefhebbers is enorm veranderd. Vroeger werden dieren vaak in “berenkuilen” gehouden, vandaag de dag hebben dezelfde soorten veel meer ruimte en worden ze gehouden in zogenaamde ecodisplay’s. Dit geeft voor het dier en de bezoeker het gevoel van in het land van herkomst rond te lopen. De dierentuinwetgeving in Vlaanderen staat wereldwijd erg hoog aangeschreven. Er zijn duidelijk minimale richtlijnen qua grootte en inrichting van de verblijven, er wordt gekwalificeerd personeel geëist en er zijn eisen naar minimale educatie en soortenbehoud. Het zijn met name deze twee belangrijke doelstellingen van dierentuinen die hun het bestaansrecht geeft.
​
Educatie
Wereldwijd neemt het aantal mensen wat in steden woont sterker toe dan het aantal mensen op het platteland of tussen de natuur. Daarnaast wordt het belang en het behoud van deze natuur enkel groter voor het voortbestaan van de mens. De moderne mens staat dan ook verder af van de echte fauna en flora.
Dierentuinen gebruiken educatie om bezoekers bewust te maken van de noodzaak van natuurbehoud. Ze informeren het publiek over bedreigde diersoorten en de uitdagingen waarmee deze dieren worden geconfronteerd, zoals habitatverlies, klimaatverandering en illegale handel. Deze kennis kan leiden tot een groter bewustzijn en betrokkenheid bij natuurbehoudinitiatieven. Door educatie kunnen dierentuinen bezoekers aanmoedigen om milieuvriendelijker te leven. Dit kan variëren van het verminderen van plasticgebruik tot het steunen van duurzame producten en natuurbehoudprojecten.
Het educatieve programma van DIN DIM is ontwikkeld om per diersoort of ecosysteem bezoekers te verwonderen over hoe ingenieus onze natuur in elkaar zit.
​
Soortenbehoud
De Mexicaanse wolf (Canis lupus baileyi) is een soort wolf die over de hele wereld het sterkst is bedreigd. De dieren komen voor in de bergen in het zuidwesten van de Verenigde Staten en het midden van Mexico. Heel lang hebben mensen de wolven uitgeroeid tot er geen enkel dier meer over was in Amerika. Tot in de jaren 70 de dieren eindelijk op de rode lijst kwamen te staan. Er werden meer en meer wolven gekweekt in gevangenschap zodat er nu zo’n 150 wolven gevangen leven. Stap voor stap werden de wolven terug vrij gelaten en gekeken hoe ze hun prooien vingen.
​
Ook de Spix ara (Cyanopsitta spixii) is bedreigd. Deze vogelsoort, ook bekend als de blauwe ara, was in het wild uitgestorven verklaard in 2000. De belangrijkste oorzaken van hun bedreigde status zijn habitatverlies en illegale handel. Het leefgebied van de Spix' ara, de galerijbossen langs de Rio São Francisco in Brazilië, werd ernstig verkleind door landbouw en andere menselijke activiteiten. Verschillende organisaties en fokprogramma's hebben zich ingezet voor het behoud en de herintroductie van de Spix' ara in het wild. In 2020 werden enkele exemplaren opnieuw in hun natuurlijke habitat vrijgelaten als onderdeel van deze herstelpogingen.
​
De Mexicaanse wolf en de Spix ara zijn diersoorten die gered zijn van definitieve uitsterving doordat er dieren in gevangenschap gehouden en gekweekt werden. Herstel van natuurlijk habitat is het belangrijkste doel voor bedreigde diersoorten, het is echter gebleken dat het belangrijk kan zijn om een gezonde populatie in gevangenschap achter de hand te houden.
​
Bij DIN DIM houden we 6 diersoorten die in het wild kwetsbaar of bedreigd zijn. Ijseend, Aziatische kleinklauwotter, Sporenschildpad, Zwartwang dwergpapegaai, Zwartvoetpinguin en de Witkopstekelstaart.
